Η επιτυχία από την αποτυχία απέχουν ελάχιστα και αυτό αποδείχθηκε για ακόμα μία φορά. Ο Ολυμπιακός πήγε στη Γαλλία για να χτυπήσει την κατάλληλη στιγμή και να "κλέψει" το ματς, αλλά για 70' παρουσιάστηκε κατώτερος των περιστάσεων, μην επιτρέποντας πολλές αισιόδοξες σκέψεις.
Σε θέση αναμονής και χωρίς πρέσινγκ, με τους Μανιάτη και Μοντέστο να έχουν προβλήματα με τους δυναμικούς και γρήγορους γάλλους ("διάβολος" ο Μπελχαντά), με τον Τζιμπούρ σε άχαρο ρόλο και τον Μασάδο να μην μπορεί να προσφέρει δημιουργικά.
Αν η Μονπελιέ κρατούσε το τρίποντο ο Ολυμπιακός θα ήταν με το ένα πόδι εκτός Ευρώπης (ουσιαστικά χαμένη χρονιά), με την ψυχολογία στο ναδίρ και με την πίεση να αυξάνεται. Ολοι μπορούν να φανταστούν πόσο δύσκολο θα ήταν το επόμενο διάστημα για τον Ζαρντίμ και τους παίκτες του.
Πόσο διαφορετική θα ήταν η κριτική των ΜΜΕ και του κόσμου αν έμενε αυτό το 1-0 του Σαρμπονιέ; Πόσο διαφορετικά θα ήταν τα άρθρα και οι σχολιασμοί; Την απάντηση την ξέρουμε όλοι...
Μία φάση όμως ήταν αρκετή για να αλλάξει όλος ο αγώνας και ό,τι θα επακολουθούσε. Ο Ολυμπιακός πήρε για ακόμα μία φορά τεράστια ώθηση από στημένη φάση (10/22 φετινά γκολ είναι από στημένη μπάλα), ο Τοροσίδης ισοφάρισε, η ψυχολογία άλλαξε και για ένα 20λεπτο οι ερυθρόλευκοι έβγαλαν ψυχή και δεν περιορίστηκαν στο βαθμό. Κυνήγησαν τη νίκη με ρίσκο και με σύμμαχο την τύχη δικαιώθηκαν με το τεράστιο διπλό.
Σπουδαίο ποδόσφαιρο δεν έπαιξαν, αλλά εκμεταλλεύτηκαν την απειρία της πρωτάρας Μονπελιέ, έβγαλαν πάθος και θέληση και πανηγύρισαν το τέταρτο διπλό στην ιστορία τους, σε φάση ομίλων. Μόνο έτσι άλλωστε μπορεί ο Ολυμπιακός να πάρει φέτος τέτοιες νίκες, αφού το περσινό ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας στην Ευρώπη δεν μπορεί να το παίξει. Και γι' αυτό δεν φταίει ο Ζαρντίμ (ή πιο σωστά είναι νωρίς ακόμα για να ξέρουμε αν φταίει και αυτός).
Σε ατομικό επίπεδο και με τον Ολυμπιακό κυρίως να αμύνεται, Κοντρέρας και Μανωλάς για ακόμα ένα παιχνίδι ήταν πρωταγωνιστές, ενώ έγινε ξεκάθαρο πως ο Μανιάτης χρειάζεται σωστή διαχείριση. Τα δίνει όλα, αλλά μοιάζει σκασμένος, ειδικά όταν έχει δίπλα του τον Μοντέστο, που δεν έχει τα πολλά τρεξίματα και στηρίζεται στην εμπειρία του.
Ο Γκρέκο ήταν θετικός, ο Φουστέρ δεν ήταν σε καλή βραδιά, οι Χολέμπας και Τοροσίδης είχαν πολύ δουλειά και φάνηκαν στο τελευταίο 20λεπτο, ενώ ο Μασάντο ήταν πάλι αρνητικός. Δεν του βγήκε τίποτα του πορτογάλου, ο οποίος ακόμα μοιάζει εκτός τόπου και χρόνου. Αντίθετα, ο Μήτρογλου, όπως και στην Αγγλία, έδωσε πάλι τη λύση και επιβεβαίωσε τον χαρακτηρισμό του "killer".
Με τις φετινές του εμφανίσεις με τα ερυθρόλευκα, όπου δείχνει πιο σοβαρός από ποτέ, μάλλον δικαιούται περισσότερες συμμετοχές στην αρχική 11άδα.
Για τις δυνατότητες του φετινού Ολυμπιακού πολλά έχουν ειπωθεί, ακόμα περισσότερα θα ειπωθούν, με τους ερυθρόλευκους να έχουν δώσει μέχρι τώρα πολλά δικαιώματα για να δεχθούν την σκληρή κριτική. Η ψυχολογία όμως παίζει σπουδαίο ρόλο στο ποδόσφαιρο και οι σημαντικές νίκες, όπως αυτή σε εκτός έδρας αγώνα του Champions League, την ανεβάζουν και διαμορφώνουν χαρακτήρα. Η μεγάλη επιτυχία στο Μονπελιέ έδωσε... αέρα τόσο στον Ζαρντίμ, όσο και στους παίκτες.
Ο Τοροσίδης το είπε ξεκάθαρα για την ψυχολογία και δεν είναι τυχαίο, γιατί η πίεση είναι μεγάλη. Περισσότερη αξία έχει αυτή η νίκη για ψυχολογικούς λόγους, παρά για τους βαθμούς, που επίσης βέβαια είναι σημαντικοί, αφού κρατούν ζωντανό στο παιχνίδι της πρόκρισης τον Ολυμπιακό και του δίνουν προοπτική.
Παρότι η νίκη της Σάλκε δεν ήταν ευνοϊκή για τον Ολυμπιακό, η πρόκριση (σε όποια από τις δύο διοργανώσεις) παραμένει στο χέρι του και το ματς με τη Μονπελιέ στο Φάληρο θα είναι -και αυτό- καθοριστικό. Με νίκη μπαίνει για τα καλά στο παιχνίδι πρόκρισης στους "16" του Champions League, ενώ αγκαλιάζει αυτή στους "32" του Europa. Από τον Ζαρντίμ και τους παίκτες του εξαρτάται αν θα μείνουν ή όχι στο ζενίθ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου