Αποκλειστικό. Γιώργος Παρτσαλάκης: Αυτοι που μας κυβερνούν είναι Άθλιοι

 

Ο Γιώργος Παρτσαλάκης είναι ένας από τους μεγαλύτερους έλληνες ηθοποιούς, με μακρά πορεία στα καλλιτεχνικά δρώμενα της χώρας. Η κρίση έχει επηρεάσει

όπως μας λέει, τόσο τον ίδιο, όσο και το θέατρο. Η ευθύνη είναι όπως υποστηρίζει ο δημοφιλής ηθοποιός, αποκλειστικά των κυβερνόντων. Διαβάστε τη συνέντευξη που παραχώρησε στον σπουδαστή των ΙΕΚ Όμηρος, Αποστόλη Τσεκούρα.

Το θέατρο αντιμετωπίζει κρίση ; Ποιά είναι η γνώμη σας πάνω σε αυτό το θέμα ;

Ο κόσμος έχει μειωθεί δραματικά , και έχει μειωθεί δραματικά γιατί αυτοί οι άθλιοι που

μας κυβερνούν και το λέω και το εννοώ κατέστρεψαν τη χώρα και συνεχίζουν να την καταστρέφουν , λέγοντας ότι πάνε να μας σώσουν , οι άνθρωποι που μας κατέστρεψαν δεν μπορούν να μας σώσουν αυτό είναι δεδομένο κατά τη γνώμη μου , αλλά αφού βρίσκονται εκεί και δεν γίνεται διαφορετικά θα δούμε τι θα γίνει , κατέστρεψαν τη χώρα έφτασαν άνθρωποι που έπαιρναν χίλια ευρώ να παίρνουν εξακόσια , άλλαξε η ζωή τους όλη , κατά συνέπεια τα θεάματα τους έχουν πάει στην άκρη , έχει μείνει ο άρτος , όσος έχει μείνει , τέλος πάντων , άρα υποφέρει το θέατρο και επειδή δεν είναι μόνο οικονομική κρίση αυτή που περνάμε άλλα και κρίση αξιών , έχει χαθεί η ανθρωπιά , η αξιοπρέπεια , η τιμιότητα , το ήθος άρα υπάρχει και κρίση πολιτισμού , γιατί το θέατρο κάνει πολιτισμό πρέπει το θέατρο να αντισταθεί , σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς  γιατί είναι το μόνο μέσο που μπορεί να αποκαταστήσει τα πράγματα, το θέατρο είναι πολιτισμός , αλλά ότι περνάμε κρίση περνάμε κρίση το θέατρο και η τηλεόραση έχει διαλυθεί εντελώς  και αυτό γιατί δεν υπάρχουν χρήματα κανείς να διαφημιστεί , και αφού δεν υπάρχουν χρήματα δεν μπορόυν να γίνουν παραγωγές .

Πόσα χρόνια ασχολείστε με το θέατρο; 

 To 1971 μπήκα στη σχολή τώρα έχουμε 2012 , άρα είναι 41 χρόνια . 3 χρόνια στη σχολή , 28 μήνες στο στρατό, τα υπόλοιπα επάνω στη σκηνή .

Τι σας αρέσει περισσότερο ; Το θέατρο , η τηλεόραση ή ο κινηματογράφος ; 

 Κοίταξε να δεις , είναι άλλη η τέχνη του θεάτρου , άλλη η τέχνη της τηλεόρασης , άλλη η τέχνη του κινηματογράφου . Η διαφορά είναι ότι η τηλεόραση δεν σου δίνει την δυνατότητα να γίνεις ηθοποιός διότι δεν έχει καθόλου χρόνο , το να κάνεις ένα φαγητό έτοιμο (fast food) θέλει διαφορετικό χρόνο από το να κάνεις ένα λαγό στιφάδο (χαμογέλαει) . Κατά συνέπεια το να κάνεις μία παράσταση θέλει δύο μήνες πρόβα για ένα χρονικό διάστημα επάνω στην σκηνή δύο ώρες , αυτές τις δύο ώρες μπορείς στην τηλεόραση να τις βγάλεις σε δύο εικοσιτετράωρα οπότε αντιλαμβάνεσαι το μέγεθος μεταξύ αυτών άρα καταλαβαίνεις οτι η τηλεόραση δεν σου δίνει την πολυτέλεια και το χρόνο να γίνεις ηθοποιός . Ηθοποιοί που έκαναν θέατρο επενδύουν σε αυτό που είναι σαν ηθοποιοί οπότε και το μέσο παίρνει αξιά , υπήρξαν πολλοί θεατρικοί ηθοποιοί

οι οποίοι είχαν στήσει την ζωή τους στο θέατρο οπότε  χρειάστηκε κατάφεραν να καλύψουν , να υπερασπιστούν και να ανεβάσουν αυτό το μέσω το οποίο λέγεται τηλεόραση , η τηλεόραση κατά συνέπεια δεν φτιάχνει ηθοποιούς , βρίσκει από το θέατρο και επενδύει σε αυτούς , όσες φορές προσπάθησε να φτιάξει δυστυχώς έπαθαν νίλα  γιατί μετά από δύο τρείς σεζόν βρίσκονται στο περιθώριο τους αλέθει και αυτό όχι γιατί το θέλει αλλά γιατί αυτό είναι το μέσο. Όσο για τον κινηματογράφο είχα δέκα συμμετοχές χοντρικά απλά δεν συνέπεσε να κάνω και θέατρο εκείνη την περίοδο .

Πώς αποφασίσατε να σχοληθείται με το θέατρο ; Ποιο ήταν το κινητρό σας ; 

 Στη Κρήτη όταν ήμουν πιτσιρικάς έκανα τους άλλους να γελάνε και να περνάνε καλά , έτσι περνούσα και εγώ καλά, έφευγα από τα προβλήματα μου,γιατί το θέατρο είναι επικοινωνία , σιγά σιγά ένιωσα ότι πρέπει να κάνω κάτι για να επικοινωνώ με τους ανθρώπους, θα πρέπει να δίνω ότι έχω και να παίρνω ότι έχουν γιατί η σκηνή είναι πάρε-δώσε , επομένως βρέθηκα στο θέατρο για αυτούς τους λόγους .

Υπάρχει κάτι που δεν έχετε κάνει εώς τώρα και είναι ονειρό σας να το κάνετε ;  

 Αισθάνθηκα τυχερός , έπαιξα δεκαπέντε χρόνια στο Εθνικό θέατρο έπαιξα πάρα πολλά είχα εναλλασσόμενο ρεπερτόριο , έπαιξα κοντά στα είκοσι χρόνια τηλεόραση , δεν μετράω τους ρόλους και τα πράγματα ανάλογα με το μέγεθος άλλα το τι περνάω επάνω στην σκηνή , ευτύχισα να παίξω πραγματικά μεγάλα πράγματα  και στην Επίδαυρο  αλλά και στο Εθνικό ,

και πάντα σκεφτόμουν  ότι είναι μία διαδρομή που πρέπει να την χαρείς και να την περάσεις καλά και δεν είναι τόσο πολύ ο στόχος , στόχος δεν είναι να κάνεις τον Οιδίποδα ή τον Άμλετ , στόχος είναι να κάνεις θέατρο και να το κάνεις καλά , άρα αφού εκπληρώθηκε αυτό το να παίξω ένα ρόλο παραπάνω λίγο με αφορά . Ίσως έναν ρόλο με ενδιαφέρει να κάνω που είναι προσωπικό θέμα πια  είναι <<Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΟΥ ΣΤΡΙΝΤΜΠΕΡΓΚ>>  που αν μου δοθεί η δυνατότητα  θα το κάνω , που είναι και το μοναδικό που θα ήθελα να το κάνω για προσωπικούς μου λόγους , όχι τόσο πολύ για την δουλεία μου , για την τέχνη αλλά γιατί προσωπικά με ενδιαφέρει το έργο αυτό πάρα πολύ σαν Γιώργο .