Αποκλειστικο: Σπύρος Λάμπρου "Η οικονομική κρίση μου έβαλε μυαλό"

Ο Σπύρος Λάμπρου σε συνέντευξη που παραχώρησε στο σπουδαστή Δημοσιογραφίας του ΙΕΚ Όμηρος, Βασίλη Τζωρτζίνη μίλησε για τη ζωή του, όμως δεν άφησε ασχολίαστα τα πολιτικά δρώμενα της χώρας. 

Πως αποφάσισες να γίνεις δημοσιογράφος ;

Δεν ήταν κάτι που το σκεφτόμουν χρόνια δηλαδή από μικρός, νηπιαγωγός ήθελα να γίνω. Έδωσα  πανελλήνιες  εξετάσεις, δεν πέρασα Παιδαγωγικά και σκέφτηκα τι άλλο θα μπορούσα να κάνω. Μου άρεσε πολύ και η επικοινωνία από το σχολείο. Πήγα να κάνω  κάτι που δεν ήξερα καθόλου,δεν είχα γνωστούς, άκρες από εφημερίδα ή τηλεόραση. Είχα το μυστήριο του αγνώστου.

Πότε ήταν η πρώτη σου εμφάνιση στην κάμερα;

Σε ζωντανή σύνδεση και αυτό ήταν αγχωτικό, διότι αν δεν έχεις κάνει και ζωντανά ρεπορτάζ πριν,  αγχώνεσαι πιο πολύ. Ήταν στην Πόπη Τσαπανίδου και τον Θοδωρή Βαμβακάρη στο MEGA στο "Τι νέα Σήμερα". Το πρώτο μου link ήταν εκεί και είχε ως θέμα τους  Rolling Stones. Ήμουν όμως και αρκετά τυχερός, γιατί είχε στο πάνελ τον ηθοποιό Δάνη  Κατρανίδη. Ε, με ρωτάει πότε ξεκινάει η συναυλία  και του απαντάω ότι είναι την επόμενη μέρα. Και ξεκίνησα το ρεπορτάζ  λέγοντας  «Rolling Stones  το βιάγκρα της ροκ σκηνής». Αυτό το θεώρησε  ο Κατρανίδης παρά πολύ ωραίο, ξέσπασε σε γέλια δημιουργήθηκε μια αστεία ατμόσφαιρα, άλλα εγώ είχα τρελό άγχος, πήγα να πεθάνω. Θεώρησα ότι είπα κάτι κακό, που δεν τους άρεσε καθόλου. Γελάγανε και το βρήκανε καλό με αποτέλεσμα  η εκπομπή να πάει πάρα πολύ καλά. Μετά από αυτό έβγαζα εγώ όλα τα link, άλλα ήταν πολύ ψυχοφθόρο, διότι είχα το άγχος όταν έβγαινα live, όμως τελικά από αυτό έμαθα.

Πες μου μια αστεία και μια δυσάρεστη στιγμή που είχες στον τηλεοπτικό αέρα

Δυσάρεστη εμπειρία για μένα ήταν στο Σάμινα όπου εκείνη την στιγμή ήμασταν live στο δελτίο ειδήσεων και εκείνη την στιγμή βγάζανε ένα χαρτόκουτο από γάλα όπου μέσα είχαν ένα βρέφος το οποίο είχε πνιγεί στο ναυάγιο.  Ήταν μια από τις χειρότερες στιγμές στην καριέρα μου.

Αστεία ήταν όταν έκανα  εκπομπή στον  ALPHA μαζί με την  Αγγελική  Καρδιόλακα το  «Πρωί –Πρωί  Σαββατοκύριακο». Τρείς ώρες στον αέρα  έλεγα μέσα μου «Ωχ, παναγία μου τι θα πω» .Ήταν για εμένα κάτι φοβερό, διότι ένας ρεπόρτερ ξαφνικά κάνει μια εκπομπή.

Πως  ήταν για εσένα η εμπειρία του «Πάνω στην Ώρα»;

Δεν μου έλεγε τίποτα, διότι κάθε μέρα έβγαινα στις ειδήσεις για ρεπορτάζ, αλλά αυτό που ήταν δύσκολο ήταν το πρωινό ξύπνημα  και ο φοβερός τηλεοπτικός ανταγωνισμός.  Μας νίκησε όμως η οικονομική κρίση και κόπηκε όλη η πρωινή ζώνη, αλλά ήταν ένα  ταξίδι που το ευχαριστηθήκαμε, το γουστάραμε πολύ. Εγώ ήθελα η εκπομπή να είναι πιο κοντά στην επικαιρότητα, αλλά οι  Γερμανοί ιδιοκτήτες ήθελαν κάτι πιο διαφορετικό. Η εκπομπή μας έβλεπε τα πράγματα από μια διαφορετική οπτική γωνία. Ήταν πολύ ωραίο, δεν θέλαμε να τελειώσει. Στεναχωρηθήκαμε που σταμάτησε  και πιστεύαμε ότι  αν δεν είχαμε την οικονομική κρίση  θα ήμασταν για πολλά χρόνια στον αέρα.

Πως  ήταν η συνεργασία σου με την Έλενα ;

Πάρα πολύ καλή. Η Έλενα είναι ένα εξαιρετικό παιδί, ένας γλυκός άνθρωπος και μια πολύ ωραία γυναίκα για να την βλέπεις  πρωί –πρωί.  Όνειρο κάθε άντρα  να την βλέπει κάθε πρωί . Εγώ είχα την τύχη να την βλέπω από τις 6 το πρωί. Ήμουν ένας από τους ελάχιστους άντρες που την έβλεπα 360 μέρες το χρόνο.

Θα ξαναέκανες πρωινό;

Είμαι μιας νοοτροπίας και δεν μου αρέσει να διαλέγω, να κάνω πίσω. Όταν μου είπανε να κάνω τις αποστολές στο MEGA  ήταν γύρω στις 30 με 40,  είπα ότι αν δεν πήγαινα θα έχανα μια πολύ μεγάλη εμπειρία. Οπότε πιστεύω ότι σου τυχαίνει, καλό είναι να λες ναι, να το προσπαθείς ακόμα και αν αποτύχεις δεν πειράζει. Δημοσιογράφος που φοβάται δεν τα καταφέρνει ποτέ.

Θα  έκανες πρωινό όπως η Ελεονώρα  Μελέτη;

Αν ήμουν καλός ναι, αλλά πιστεύω ότι δεν το κατέχω.  Στην εκπομπή προσπαθούσαν με κόπο να μου μάθουν το τιρκουάζ, το σομόν, το βιολετί. Δεν είμαι καλός στο να κριτικάρω δεν είναι στην ιδιοσυγκρασία μου. Είμαι καλύτερος στο να σου μεταφέρω καταστάσεις, να σου δώσω πληροφορίες ακόμα και για life style θέματα. Δεν με ενδιαφέρει το εσώρουχο της τάδε, ή ο γκόμενος του τάδε, ή η τάδε που βγήκε με τον άλλον.

Εκλογές 2012 : Πήγες να ψηφίσεις, πως κρίνεις το εκλογικό αποτέλεσμα;

Φυσικά και πήγα να ψηφίσω. Το εκλογικό αποτέλεσμα ήταν εντυπωσιακό. Ήταν πολιτική σεισμική δόνηση, ήταν το αναμενόμενο. Στα ρεπορτάζ που κάναμε ο κόσμος μας έλεγε: «θα ψηφίσω με οργή, ψηφίζω τους μικρούς για να τιμωρηθούν οι μεγάλοι». Οι πολιτικοί αρχηγοί πήρανε το μήνυμα τους. Δεν φαίνεται εύκολο να φτιαχτεί κυβέρνηση. Δείχνει την αντίδραση του κόσμου  του πόσο υποφέρει, το ότι δεν αντέχει άλλο. Δεν είναι δυνατόν να του βάζεις και άλλα μέτρα να τον εκμεταλλευτείς. Ο κόσμος μίλησε και αφού μίλησε όλοι οι άλλοι ας βγάλουν τον σκασμό.

Πιστεύεις ότι αν πάμε σε εκλογές πάλι, θα έχουμε το ίδιο εκλογικό αποτέλεσμα;

Εμένα με ενδιαφέρει να μην υπάρχει περίοδος ακυβερνησίας και πιστεύω πως δεν θα υπάρχει. Αποφάσισαν μέχρι να σχηματιστεί κυβέρνηση, Πρωθυπουργός να είναι ο κος Παπαδήμος και θα συνεχίσει αυτή η υπηρεσιακή κυβέρνηση  το έργο της. Ο  κόσμος θα ψηφίσει πιο σφικτά, έχω την αίσθηση ότι θα μειωθούν τα ποσοστά της  Χρυσής Αυγής  και θα αυξηθούν λίγο περισσότερο  τα ποσοστά των  τριών μεγάλων κομμάτων. Μετά από αυτές τις εκλογές οι πολιτικοί αρχηγοί θα είναι αναγκασμένοι να συνεργαστούν, διότι αν δεν το κάνουν κινδυνεύει όλη η χώρα.

Οικονομική Κρίση: Κατά πόσο έχεις περιορίσει τα έξοδα σου;

Πολύ. Ήμουν και ένας σπάταλος άνθρωπος, αλλά η οικονομική κρίση μου έβαλε και εν μέρει μυαλό. Έκανα ακρότητες , χωρίς να έχω πολλά  χρήματα. Απλώς φρόντιζα να χαλάω τα χρήματα που κέρδιζα μέχρι τελευταίο ευρώ. Όμως  έχω  μειώσει τα έξοδα μου, τις βόλτες μου, τα αυτοκίνητα. Έπρεπε να το είχα κάνει πιο πριν.  Ήμουν υπερβολικός σε κάποια πράγματα. Σίγουρα μου έχουν λείψει  και πράγματα όπως  ταξίδια  στο εξωτερικό, το θέατρο, βόλτες στα μαγαζιά..

Οικονομική  Κρίση και νέοι: Έχεις κάνει πολλά ρεπορτάζ στο δελτίο ειδήσεων  για τους νέους και την οικονομική κρίση που μαστίζει την χώρα μας. Πιστεύεις ότι τα πράγματα θα βελτιωθούν έστω και λίγο;

Κοίταξε να δεις, είδα νέους ανθρώπους να έχουν χάσει και οι δύο τις δουλείες τους  και να βρίσκονται στα συσσίτια ή να σπρώχνονται για να πάρουν ρούχα για τα παιδιά τους ή συνταξιούχους να ψάχνουν στα σκουπίδια  για να φάνε. Αυτές οι καταστάσεις είναι πρωτόγνωρες  για την χώρα μου. Δεν τις έχω συναντήσει στα δεκαπέντε χρόνια που κάνω ρεπορτάζ.

Αν ερχόταν ένας νέος και σου έλεγε θέλω να γίνω δημοσιογράφος τι θα του έλεγες;

Άμα το αγαπάει και είναι το όνειρο του εννοείται πώς να γίνει. Ποιος είναι αυτός που θα πει σε έναν νέο άνθρωπο "μη το κάνεις". Και εγώ όταν ξεκίνησα μου έλεγαν "που πας", δεν έχουμε κάποιον  να μας βοηθήσει. Αυτό μας έφαγε ότι όλοι περιμέναμε έναν Θείο στην Κορώνη να μας βοηθήσει.